lunes, 16 de agosto de 2010

The Brown Bunny

voy a inagurar mi blog con la que es, ahora mismo, la película de mi vida, The Brown Bunny.
En ella, el protagonista (Vincent Gallo) emprende un viaje con su furgoneta a ninguna parte, un viaje para huir de aquello que le atormenta y no le deja salir de esa espiral de melancolía. Imagenes que nunca dejarán de perseguirlo, impidiendole esbozar una mísera sonrisa a lo largo de toda la película.
Vincent está enamorado, enamorado de unos recuerdos que ya no volverán a ser y que, aunque intente reemplazarlos, sabe que aquello fue único e inalcanzable, condenandolo a una tristeza perpétua.
Película muy criticada en su estreno por una escena explícita de sexo, tachada de pornográfica. Incapaces de comprender el contexto y la mente del protagonista, tales críticos son guiados por una serie de prejuicios que los limitan a entender la secuencia aisladamente, sin poder ver realmente la demostración de amor auténtica que supone, muy pocas veces alcanzada en el cine.

1 comentario:

  1. Estreno el blog! Segur que serà molt interessant, l'aniré seguint amb ganes i curiositat. The Brown Bunny adquireix tot el seu esplendor (i sentit) en la part final, com un flirteig amb insinuacions, on vas a cegues i després sorgeix i es destapa tot. Jo aleshores vaig pensar "què bona que és". Una pel·lícula trista de l'amor incondicional d'un home cap a la única dona a la que és capaç
    d'estimar. Un 'himne' al no oblit.

    ResponderEliminar